بیست و چهارمین سالگرد درگذشت سیروس قایقران در انزلی برگزار گردید - وبلاگ انجمن گفتگو

به گزارش وبلاگ انجمن گفتگو، بیست و چهار سال پیش در چنین روزی ملوانان انزلی قایقران خود را از دست دادند، بازیکنی که در سن 16 سالگی به عنوان یکی از مهره های اصلی در تیم های نوجوانان و جوانان ملوان استعداد خود را به نمایش گذاشت و با مهارت های منحصر به فردش ملوان بندرانزلی را به رتبه قهرمانی باشگاه های گیلان رساند و در سال 67 تنها فوتبالیست شهرستانی بود که بازوبند کاپیتانی تیم ملی ایران در بازی مقابل قطر به بازوی او بسته شد و به همراه تیم ملی فوتبال کشورمان به مقام سوم در جام ملت های آسیا دست یافت و پس از آن در سال 69 پس از 20 سال، تیم ملی فوتبال ایران با گل به یاد ماندنی سیروس قایقران در بازی های آسیایی پکن، قهرمان آسیا شد.

اما با وجود گذشت 24 سال از فراق کاپیتان، مردم همچنان با پای دل در مرنام این اسطوره فوتبال حاضر شدند تا بگویند اگرچه ملوانان قایقران ندارند اما طرفداران این تیم پرطرفدار شمال کشور در غیاب وی در هر شرایطی به یادش بوده و بار دیگر ثابت نمایند که از دل نرود هر آنکه از دیده برفت.

مردم انزلی تعصب عجیبی روی نام سیروس قایقران دارند

لیدر پیشکسوت تیم فوتبال ملوان بندرانزلی که بیش از چند دهه همواره راهنمایی طرفداران ملوان را در سکوها بر عهده داشت در حاشیه این مرنام به وبلاگ انجمن گفتگو گفت: زنده یاد قایقران یکی از اسطوره های فوتبال ایران بود و مردم انزلی تعصب عجیبی روی نام سیروس قایقران دارند.

محمد علی باغی اضافه نمود: من هرگز خاطره 2 گل زنده یاد سیروس قایقران به وحید قلیچ دروازه بان تیم پرسپولیس تهران در هر دو بازی رفت و برگشت ملوانان در جام حذفی دهه 60 که باعث حذف تیم پرسپولیس از جام حذفی شد را به فراموش نمی کنم.

وی قایقران را ورزشکاری جوانمرد دانست و ادامه داد: سیروس قایقران شخصیت والایی داشت و همواره در کار خیر پیش قدم بود اما هرگز نمی خواست در انجام کار خیر نامی از وی آورده گردد.

باغی افزود: سیروس قایقران تنها به بندرانزلی اختصاص ندارد بلکه او قهرمانی ملی با منش پهلوانی بود و تا زمانی که فوتبال وجود دارد، نام سیروس قایقران مانند ستاره در آسمان فوتبال ایران و آسیا می درخشد.

منش والای سیروس قایقران نام او را ماندگار کرد

مازیار زارع که هم اکنون سکان راهنمایی تیم فوتبال ملوان بندرانزلی را برعهده دارد و در حال حاضر با اختلاف چند امتیاز ملوانان را در صدر جدول رده بندی لیگ دسته یک جای داده است در گفت و گو با وبلاگ انجمن گفتگو، اظهار کرد: من خاطراتی به همراه پدر در دوران کودکی با زنده یاد قایقران داشتم اما معتقدم مردم بخاطر اخلاق و مرام و معرفت این اسطوره فراموش نشدنی است که هرساله دور هم جمع می شوند.

وی در مورد اینکه طرفداران وی را در زمین بازی مازیار قایقران خطاب می نمایند نیز اضافه نمود: از سال 1380 که هوادران این لقب را به من دادند گفتم من خود را لایق چنین لقبی نمی دانم چون سیروس قایقران با هیچ بازیکنی قابل مقایسه نیست.

زارع ادامه داد: امروزه نسل جدیدی که سیروس قایقران را نمی شناختند دنبال آن هستند که بدانند سیروس قایقران چگونه زندگی نموده که نامدار به جای مانده است.

زارع به کسب نتایج درخشان در لیگ دسته یک فوتبال کشور اشاره نمود و گفت: امروز تنها میراث قایقران ملوانان به عنوان امانت در دست ماست و تمام کوشش ما بر این است که این تیم را دوباره به لیگ برتر فوتبال کشور بازگردانیم.

دست تک تک حاضران را می بوسم

پدر مرحوم سیروس قایقران که 24 سال داغ فراق فرزند بر شانه اش سنگینی می نماید به وبلاگ انجمن گفتگو گفت: مردم و طرفداران ملوان بندرانزلی هرسال به بهانه سالگرد درگذشت و یا تولد سیروس به صورت خودجوش بر سر مزارش حاضر می شوند و بنده ممنون همدردی های آنها هستم و دست تک تم آنها را می بوسم.

پرویز قایقران اضافه نمود: پسرم مردم دوست بود و بیشتر درآمدش را برای مردم خرج می کرد.

وی ادامه داد: طرفداران ملوان همواره تعصب و عشق خود را به سیروس نشان داده اند و همگی دوست داشتنی هستند.

سیروس قایقران اسطوره ملوان و لایق عناوینش بود

غفور جهانی که از سال 1348 فوتبال خود را از تیم فوتبال ملوان بندرانزلی شروع نموده و با گل وی ایران برای نخستین بار راهی جام جهانی شده بود به وبلاگ انجمن گفتگو، گفت: زمانی که سیروس قایقران وارد تیم جوانان ملوان شد من در تیم بزرگسالان بازی می کردم.

وی اضافه نمود: در زمان سرمربیگیری خودم در استقلال انزلی، قایقران را به مدت 2 سال به استقلال آوردم و همواره به پدر قایقران می گفتم که سیروس روزی اسطوره می گردد.

جهانی با اشاره به اینکه قایقران به سرعت در فوتبال کشور درخشید، ادامه داد: سیروس قایقران استعدادهای منحصر به فردی داشت و تنها کاپیتان شهرستانی تیم ملی در آن سال ها بود و معتقدم لایق عناوینش بود.

لازم به ذکر است، سیروس قایقران 18 فروردین سال 1377 در راه بازگشت از تعطیلات نوروزی در حالی که به همراه فرزند، همسر و برادر همسرش با اتومبیل خود راهی تهران بود، حوالی امامزاده هاشم رشت در اثر تصادف با کامیون جانش را از دست داد و در این حادثه فرزندش (راستین) نیز جان باخت.