علل بی اشتهایی چیست؟ - وبلاگ انجمن گفتگو

به گزارش وبلاگ انجمن گفتگو، دلایل از دست دادن اشتها طیف گسترده ای دارد از سرماخوردگی معمولی گرفته تا یک بیماری جدی.

به گزارش ، اگر تمایلی به خوردن، مثل آنچه تا کنون بوده ندارید، و بدون اینکه بخواهید وزن کم نموده اید و احساس خستگی هم می کنید، بدن تان سعی دارد چیزی به شما بگوید. معین علت دقیق احتیاج به آنالیز های پزشکی دارد و می تواند فیریکی، روحی و یا یک واکنش باشد (مثلا نسبت به یک دارو). چیز هایی زیادی وجود دارند که می توانند اشتهایتان را کم نموده و احساس خستگی به شما بدهند. پزشک باید یک آنالیز و معاینه همه جانبه از شما به عمل آورد تا تشخیص دهد در بدن تان چه می گذرد.

اولین کاری که پزشک انجام می دهد این است که آنالیز کند آیا بیمار داروی خاصی مصرف می نماید یا خیر. خیلی از دارو ها می توانند اشتها را کاهش بدهند، مانند دارو های مسکن کرخت نماینده، بعضی از آنتی بیوتیک ها، دارو های فشار خون و دارو هایی که می توانند سبب ناراحتی معده شده و تمایل فرد به غذا خوردن را کاهش دهند مانند ایبوپروفن.

بیماری های معمولی هم می توانند موجب کاهش موقتی اشتها شوند مانند سرماخوردگی و آنفلوآنزا، عفونت های تنفسی باکتریایی و ویروسی، مسائل روده ای مانند تهوع و یبوست و البته مسمومیت غذایی. این بیماری ها بدن را کم آب نموده و باعث می گردد فرد بیمار تمایلی به غذا خوردن نداشته باشد یا بترسد چیزی بخورد.

هم کم کاری و هم پرکاری تیروئید می توانند جلوی احساس گرسنگی را بگیرند. غده تیروئید، هورمونی در خون ترشح می نماید که تنظیم نماینده سوخت و ساز است و هر گونه تغییری در فراوری این هورمون می تواند منجر به تغییر در اشتها گردد.

خیلی از خانم ها در اولین سه ماهه باردری خود دچار حالت تهوع می شوند و اشتهای خود را از دست می دهند. اگر هنوز ندانند که باردارند پس دلیل ناراحتی معده و از دست دادن اشتهای خود را نخواهند دانست..

سیگار یک محرک و التهاب آور است و می تواند تحریکات روده ای ایجاد کند که باعث احساس ناخوشی و منگی تان گردد. این اتفاق، سیستم هاضمه را تحت تاثیر قرار داده و منجر به از دست دادن اشتها خواهد شد. خیلی از افرادی که سیگار را ترک می نمایند اشتهای طبیعی خود را مجددا به دست می آورند و ده درصد وزن اضافه می نمایند، اما احساس بهتری دارند و سالم ترند.

افرادی که زیاد الکل می نوشند، شکم خود را پر از چیزی می نمایند که هیچ کالری ندارد و احساس نفخ می نمایند. در ضمن الکل ایجاد التهاب در لوزالمعده و کبد نموده و منجر به احتباس آب در شکم می گردد؛ بنابراین از دست دادن اشتها و کاهش وزن چندان دور از انتظار نیست.

هر نوع استرسی می تواند تغییراتی در اشتها ایجاد کند، از استرس های خانوادگی گرفته تا از دست دادن شغل و مرگ یکی از عزیزان. این ماجرا های سخت زندگی می توانند بعضی از افراد را در دام پرخوری گرفتار نمایند، اما بی اشتهایی نیز از عوارض شایع استرس است.

کاهش سطح انرژی و از دست دادن اشتها در مبتلایان به افسردگی رایج است که شامل انواع افسردگی ها می گردد، از افسردگی ئس از زایمان گرفته تا اختلال خلقی فصلی. اختلال دوقطبی هم می تواند همین تاثیر را بگذارد.

افرادی که دچار آلزایمر یا سایر انواع زوال عقل هستند به دلیل از دست دادن حافظه و احساس گیجی و آشفتگی ممکن است فراموش نمایند غذا بخورند و ممکن است در مدیریت و انجام کار های روزمره که شامل خرید مواد غذایی و درست کردن غذا می گردد به مشکل بربخورند. در ضمن این بیماران ممکن است دچار افسردگی هم باشند که می تواند مشکل را تشدید کند.

اگر مایعات کافی به بدن نرسانید احساس ناخوشی خواهید داشت. دهیدراسیون یعنی پایین آمدن سطح مایعات بدن که بر اشتها اثر می گذارد. این اتفاقی است که بویژه در میان سالمندان زیاد روی می دهد. با بالا رفتن سن، ما کمتر احساس تشنگی می کنیم. زمانی که فرد احساس تشنگی می نماید وقتی است که بدن واقعا کم آب شده است.

سندرم روده تحریک پذیر، بیماری کرون، کولیت زخمی و سایر بیماری هایی که سیستم گوارش را تحت تاثیر قرار می دهند می توانند اشتها را سرکوب نمایند. این بیماری ها موجب تهوع، درد، یبوست و یا اسهال می شوند که نتیجتا می توانند اشتها و تمایل فرد به خوردن را کاهش دهند. افرادی که سندرم روده تحریک پذیر دارند ممکن است دچار زخم دهان نیز بشوند که خوردن را با مشکل روبرو خواهد نمود.

ریفلاکس اسید معده به مری یا GRED یک بیماری گوارشی دیگر است که اشتها را کم می نماید. افرادی که این بیماری را دارند مدام دچار سوزش سردل هستند و محتویات معده شان می تواند بعد از خوردن به مری برگردد. فرد بیمار ممکن است نیمه شب با مزه ای ترش در دهان از خواب بیدار گردد. شرایطی که این بیماری ایجاد می نماید تمایل فرد به غذا خوردن را کاهش می دهد. در ضمن ریفلاکس اسید معده به مری می تواند حلق را تحریک و ملتهب کند.

بیماری مزمن انسدادی ریه یا COPD به انواعی از بیماری های ریوی گفته می گردد شامل آمفیزوم، برونشیت مزمن و آسم شدید. این بیماری ها می توانند اشتها را سرکوب نموده و منجر به سوء تغذیه شوند. بخشی از مشکل این است که ضعف عملکرد ریه ها می تواند باعث گردد فرد از فعالیت پرهیز کند و در نتیجه اشتهای خود را از دست بدهد. در ضمن بیماران دچار اختلالات مزمن انسدادی ریه ممکن است دچار افسردگی شوند و به این دلیل نیز اشتهای خود را از دست بدهند.

شایع ترین سرطان هایی که اشتها را کم می نمایند شامل سرطان های تخمدان، معده، مقعد، لوزالمعده و مثانه می شوند. از دست دادن اشتها می تواند نتیجه کاشکسیا یا لاغری مفرط نیز باشد که تغییری متابولیکیست که به دلیل خود سرطان یا درمان های سرطان بوجود می آید. به یاری تست های تشخیصی می توان هر کدام از این سرطان ها را تشخیص داد و تشخیص به موقع نیز، بهترین شانس را برای موفقیت در درمان ایجاد می نماید.

رویکردی که برای برطرف این مشکل در پیش می گیرید بستگی به علت آن دارد. مثلا اگر حالت تهوع تان جلوی اشتهای شما را می گیرد، دمنوش زنجبیل می تواند موثر باشد. اگر علت بی اشتهایی تان یک مشکل گوارشی است، سعی کنید بیشتر میوه و سبزی بخورید. همچنین ماست و غذا های تخمیری مانند کیم چی، پروبیوتیک های طبیعی هستند که با باکتری های روده یاری می نمایند. نباید فراموش کنید که آب کافی بنوشید و بدن تان را همواره هیدراته نگه دارید.

منبع: برترین ها