چگونه از تشعشعات خطرناک هسته ای در امان بمانیم؟ - وبلاگ انجمن گفتگو

به گزارش وبلاگ انجمن گفتگو، نیروگاه های هسته ای عمر زیادی ندارد، اما اگر بخواهیم در جهان چنین نیروگاه هایی را نام ببریم کم نیستند.

به گزارش ، مردم عادی با این نیروگاه ها و آسیب هایشان به اندازه کافی آشنا نیستند، شاید بیشترین موردی که به ذهن مردم برسد داستان هیروشیمای ژاپن یا چرنوبیل باشد. با این حال بد نیست که با کار این نیروگاه ها و تششعات مضری که ممکن است داشته باشند آشنا شویم. در مطلب زیر به موارد کلی که ممکن است در این زمینه به وجود بیاید پرداخته ایم.

مخاطرات نیروگاه های هسته ای را بشناسید

گرمای حاصل از شکافت هسته ای در محیطی دربسته، آب را به بخار تبدیل می نماید. ژنراتور ها این بخار را برای فراوری برق مورد استفاده قرار می دهند. درحال حاضر تعدادی از کشور های دنیا از این نیروگاه ها برای فراوری برق استفاده می نمایند. افرادی که در 15 کیلومتری شعاع این نیروگاه ها زندگی می نمایند در معرض خطر قرار دارند. هر چند که ساخت و فعالیت این تأسیسات تحت نظارت آژانس انرژی اتمی یا IAEA است، اما باز هم احتمال وقوع حادثه هسته ای موضوعی دور از واقع نیست. چنین حادثه ای موجب انتشار درجاتی از تشعشعات می گردد که می تواند بر سلامت و ایمنی مردم ساکن در مجاورت نیروگاه ها تأثیر منفی بگذارد .

برای مقابله با حادثه در یک نیروگاه هسته ای ضروری است دولت، استانداری ها، سازمان های امدادی و ادارات برق دارای برنامه اضطراری باشند. در این برنامه، دو منطقه اضطراری تعریف می شوند. ناحیه اول یا زون یک، ناحیه ای است در شعاع 15 کیلومتری از نیروگاه که احتمال آسیب دید گی مردم به علت برخورد مستقیم تشعشعات به آن وجود دارد. ناحیه دوم یا زون دو ناحیه ای وسیع تر بوده و معمولا تا شعاع 75 کیلومتری از نیروگاه را در بر می گیرد. منابع آب، فرآورده های غذایی و دام ها در این زون ممکن است به مواد رادیواکتیو آلوده شوند .

خطر بالقوه ناشی از حادثه در یک نیروگاه هسته ای عبارت است از قرار دریافت در برابر تشعشعات رادیواکتیو. این وضع حاصل آزادشدن مواد رادیواکتیو از نیروگاه در محیط زیست است که معمولا خود را به صورت ذرات و گاز های رادیواکتیو نشان می دهد. مهمترین خطراتی که متوجه مردم مجاور به ابر رادیواکتیو است، شامل برخورد تشعشعات به سطح بدن و رسوب ذرات روی زمین، استنشاق و خوردن مواد رادیواکتیو می گردد .

مواد رادیواکتیو شامل اتم هایی است که ناپایدار هستند، اتم ناپایدار تا زمانی که به شکل پایدار درآید کماکان از خود انرژی فراوانی ساطع می نماید. انرژی ساطع شده همان تشعشع است. هرکدام از ما روزانه در برابر تشعشعاتی که از منابع طبیعی (مثلا خورشید و زمین) ساطع می شوند، قرار می گیریم. مقادیر مختصری تشعشع در آب و خوراکی های مصرفی ما وجود دارد. علاوه بر این، تشعشعات از منابع انسان ساخت (نظیر دستگاه های x-ray، تلویزیون و دستگاه مایکروویو) نیز ساطع خواهند شد. تشعشع اثر تجمعی دارد یعنی هر چقدر فردی برای مدت طولانی تری در برابر آن قرار گیرد، اثر آن بیشتر خواهد بود. برخورد با تشعشع زیاد موجب بیماری خطرناک و مرگ می گردد .

به حداقل رساندن برخورد با تشعشع

فاصله: هر چقدر فاصله بین فرد و منبع تشعشع بیشتر باشد، خطر کمتر است. با تخلیه یا ترک محل یا باقی ماندن در فضا های بسته، میزان برخورد اشعه به بدن به حداقل خواهد رسید .

حفاظ: هر چقدر حفاظ موجود بین فرد و منبع تشعشع سنگین تر و ضخیم تر باشد، خطر کمتر است.

زمان: اغلب مواد رادیواکتیو، قدرت خود را به مرور زمان از دست می دهند. اگر حادثه ای هسته ای روی بدهد و مواد رادیواکتیو در

محل زندگی انتشار پیدا نمایند، مقامات محلی باید فورا آژیر های هشدار را روشن نموده و اطلاع رسانی نمایند. باید به وسیله صدا و سیما به مردم گفته گردد که چگونه از خود محافظت نمایند .

اقدامات حفاظتی و مراقبتی قبل از وقوع حادثه هسته ای

ضروری است از مدیریت نیروگاه هسته ای فعال در منطقه سکونت یا مرکز فوریت های پزشکی، اطلاعاتی کلی در خصوص مواد رادیواکتیو به دست آورد. اگر کسی در شعاع 15 کیلومتری نیروگاه زندگی می نماید باید هر ساله این اطلاعات را از مقامات نیروگاه یا نهاد های دولتی مسئول تهیه کند.

ضروری است همیشه یک رادیو به همراه داشته و گوش به زنگ اخبار ویژه بود .

همه در ها و پنجره ها را باید مسدود کرد .

اگر توصیه به ترک محل شد، ضروری است شیشه های خودرو و دریچه ها را مسدود نموده و سیستم تهویه ماشین روشن گردد .

اگر توصیه به ماندن در خانه شد ضروری است موارد زیر رعایت شوند :

سیستم تهویه خانه و هر وسیله ای که هوا را به داخل خانه می آورد، خاموش گردد .

در صورت امکان باید به زیرزمین یا طبقات پایین محل سکونت رفت .

از تلفن مگر در موارد اضطراری استفاده نگردد.

اگر کسی احساس کند که در معرض مواد رادیواکتیو قرار گرفته است، باید این توصیه ها را رعایت کند :

لباس ها و کفش ها را عوض کند.

کیف دستی را محکم بسته و در جای امنی بگذارد .

فورا دوش بگیرد .

غذا و مواد خوراکی در ظروف دربسته یا در یخچال نگهداری شوند. مواد خوراکی که قبلا در ظروف دربسته قرار نداشته اند را باید قبل از گذاشتن در این ظروف خوب شست .

بعد از وقوع حادثه

باید هر نوع علامت غیرمعمول (مثلا حالت تهوع) را درمان کرد، چون ممکن است به علت روبرو شدن با مواد رادیواکتیو باشد .

منبع: روزنامه شهروند