14 لحظه اشک آور در فیلم های انیمیشن که حتما باید ببینید - وبلاگ انجمن گفتگو

به گزارش وبلاگ انجمن گفتگو، چه کسی گفته انیمیشن فقط برای بچه هاست؟ ملاک و معیار مخاطب هدف فیلم های انیمیشنی چیز تعیین و محکمی نیست و این فیلم ها دست روی انواع و اقسام مضمون ها و قصه ها می گذراند. حتی شاید یک انیمیشن تأثیری ماندگارتر و عمیق تر از یک فیلم زنده روی مخاطبین بزرگسالش داشته باشد. پیکسار و دیزنی هم که سردمدار این دنیای پر از رنگ و شگفتی هستند، هیچ وقت کوتاه نمی آیند و ایده هایشان بزرگ، بکر و به شدت سنگین است و تا سالیان سال در ذهن مخاطبانش می ماند. مسائلی را مطرح می نمایند که درکش برای بزرگسالان هم نیازمند صبر و حوصله است، چه برسد به بچه ها.

فیلم های انیمیشنی سالیان سال است که لحظات تأثیرگذار و تکان دهنده ای به تماشاگران جهان نشان می دهند. کمپانی هایی مثل دیزنی و پیکسار و دریم ورکز همواره کاری می نمایند تا همه با شخصیت های داستان هایشان درگیر شوند و در نقاطی از داستان چنان لحظات تأثیرگذاری خلق می نمایند که اشک دور چشمان همه تماشاگران حلقه می زند.

• 23 فیلم انیمیشن مهم که سال 2021 اکران خواهند شد

تمی لوئیس، مشاور روانی با سابقه طی مصاحبه ای با HuffPost می گوید گریه کردن در کنار بچه هایمان لزوما چیز بدی نیست، چرا که به بچه ها نشان می دهد ابراز احساسات کار خوبی است. پس اشکالی ندارد اگر با دیدن یکی از انیمیشن ها کمی گریه کردید.

با هم تعدادی از تأثیرگذارترین لحظات فیلم های انیمیشنی را مرور می کنیم. لحظاتی که در یاد و خاطره خیلی هایمان مانده و هیچ وقت تأثیرشان را فراموش نمی کنیم.

1. وداع اندی با اسباب بازی ها

• نام فیلم: داستان اسباب بازی 3 (Toy Story)
• محصول: 2010

تصور کنید سال 1995 است و شما بچه ای 5 ساله هستید و فیلمی می بینید به نام داستان اسباب بازی. عاشق یک کابوی عروسکی می شوید به نام وودی و آدمکی فضایی به نام باز لایت یر. چهار سال می گذرد و حالا 9 سالتان است و دوباره به ملاقات دوستانتان می روید که در داستان اسباب بازی 2 ماجراجویی های تازه ای رقم زده اند. بعد، 11 سال می گذرد. حالا 20 سالتان شده و احتمالا در تعطیلات بین ترم دانشگاهتان هستید که قسمت سوم از راه می رسد و با خودتان می گویید رفقا برگشته اند، برویم و ببینیم و لذت ببریم. بی خبر از اینکه قرار است با چشمانی اشکبار تیتراژ فیلم را تماشا کنید.

خیلی ها همین شکلی با فیلم های داستان اسباب بازی بزرگ شدند و با وودی و باز و اسباب بازی های دیگر احساس نزدیکی کردند و وقتی در قسمت سوم، اندی مثل خودشان پسری جوان و بزرگسال شده بود می فهمیدند با چه چیزهایی سر و کار دارد. برای همین وقتی در دقایق سرانجامی، اندی تصمیم می گیرد اسباب بازی های محبوبش را به بانی ببخشد، همه به شدت تحت تأثیر قرار می گیرند و انواع و اقسام احساسات متناقض را تجربه می نمایند. اندی برای آخرین بار در کنار بانی با اسباب بازی هایش بازی می نماید و وقت می گذراند و خاتمه سوار ماشینش می شود، نگاهی به آن ها می اندازد و ازشان تشکر می نماید و می رود.

با دور شدن اندی، اسباب بازی ها دوباره زنده می شوند و وودی، این یار همیشگی و باوفا، دور شدن ماشین اندی را نگاه می نماید و می گوید: به امید ملاقات، رفیق

2. وقتی ماما کوکو به یاد می آورد

• نام فیلم: کوکو (Coco)
• محصول: 2017

این محصول تماشایی و شگفت انگیز پیکسار یکی از تأثیرگذارترین انیمیشن هایی است که ساخته شده. داستان این فیلم که تصویری درگیرنماینده از فرهنگ مکزیک نشانمان می دهد، درباره پسربچه ای به نام میگل است که سودای خواننده شدن دارد. میگل برای پیدا کردن یکی از اعضای خانواده شان که سال ها است فوت نموده، به سرزمین مردگان سفر می نماید. در همین راستا، متوجه می شود روح جدش در آستانه محو و فراموشی کامل است و برای نجات او از نابودی کامل، باید به سرزمین زنده ها بازشود و کاری کند که دخترش کوکو که حالا پیرزنی فرتوت است، او را به یاد بیاورد.

در یک صحنه به شدت احساسی، داستان فیلم به خاتمه خودش نزدیک می شود. میگل که مستأصل شده و نمی داند چطور حافظه مادربزرگ مادرش را تحریک کند، لالایی و آهنگی را می خواند که پدر کوکو وقتی او بچه بود برایش می خواند.

اگر در دقایق سرانجامی کوکو اشکتان سرازیر شده است، بدانید که تنها نیستید. نیویورک تایمز طی یک آنالیز کامل توضیح می دهد که چرا این صحنه انقدر تأثیرگذار و ناراحت نماینده است. با رسیدن به این لحظه، تماشاچی به درکی جدید و عمیق از متن شعر آهنگ می رسد که می گوید: منو به یاد بیار، اگرچه الان باید خداحافظی کنم، منو به یاد بیار، نذار این خداحافظی تو رو به گریه بندازه، با اینکه ازت دورم ولی همواره توی قلبم هستی و هرشب که از هم دوریم برات یه آهنگ میخونم، آهنگی که رازیه بین من و تو، مجبورم به سفری دور و دراز برم ولی منو به یاد بیار، هربار که نوای غم انگیز یه گیتار رو شنیدی بدون که من کنارتم، تا موقعی که دوباره تو رو در آغوش بگیرم فقط با همین خاطراته که می تونم کنارت باشم، منو به یاد بیار

همه در مقطعی از زندگی خود با فقدان و غم از دست دادن عزیزان روبرو می شویم و تمایلمان به یادآوری خاطرات احساسی قدرتمند و جهانی است که روی همه انسان ها تأثیر می گذارد. وقتی ماما کوکو خاتمه پدرش را به یاد می آورد، تماشاچی ها به یاد عزیزان از دست رفته خودشان می افتند.

3. خداحافظی ونلوپه و رالف

• نام فیلم: رالف اینترنت را خراب می نماید (Ralph Breaks the Internet)
• محصول: 2018

قسمت اول این انیمیشن با نام رالف خرابکار (Wreck-It Ralph) که در سال 2012 آمد، خیلی زود به پیروزیت رسید و جای خودش را در قلب و ذهن مخاطبان پیدا کرد. انگار داستان اسباب بازی این نسل بود. نسلی که با جهانی دیجیتال بزرگ شده بود و به جای عروسک و اسباب بازی، با شخصیت های بازی های ویدئویی اوقاتش را می گذراند. با ایده بکر و هوشمندانه و صداپیشگی کسانی مثل جان سی. ریلی و سارا سیلورمن، انتظارش هم می رفت که بین تماشاگران و منتقدان محبوب شود.

قسمت اول درباره این بود که رالف شخصیتی که هست را بپذیرد و اینکه یک ضدقهرمان در بازی ویدئویی است را چیز بدی نداند و دنبال این نباشد که به زور کس دیگری شود. در قسمت دوم قرار است با مسائل عمیق تری روبرو شود. همان طور که برایان تالریکو منتقد به خوبی می گوید: در این فیلم یاد می گیریم که باید به خواسته های دوستانمان احترام بگذاریم و فقط فکر احتیاجهای خودمان نباشیم و به خاطر خودخواهی مان فرصت ها را از آن ها دریغ نکنیم. این واقعا درس مهمی برای زندگی است و فیلم هم به خوبی آن را موشکافی می نماید و داستانش را به نقطه اوجی تأثیرگذار می رساند.

رالف باید یاد بگیرد که صمیمی ترین دوستش یعنی ونلوپه را رها کند، دخترک بامزه و زبر و زرنگی که عاشق مسابقات ماشین سواری است. در نهایت ونلوپه تصمیمش را می گیرد و سراغ مسابقاتی می رود که آرزویش را داشت، و رالف هم می فهمد نباید به خاطر احتیاج خودش به دوستی، مانع اوج دریافت او شود.

در صحنه ای که همه تماشاگران با آن ارتباط عمیقی برقرار می نمایند، ونلوپه و رالف برای آخرین بار همدیگر را در آغوش می گیرند و به هم می گویند که چقدر دلشان تنگ خواهد شد. لحظه ای قدرتمند و عمیقا تأثیرگذار که نشان می دهد چرا قسمت دوم این انیمیشن هم توانست گیشه ها را از آن خود کند هم قلب تماشاگرانش را بلرزاند.

4. خداحافظی بو و سالی

• نام فیلم: کمپانی هیولاها (Monsters, Inc)
• محصول: 2001

فیلم های انیمیشن در این چند دهه اخیر پیشرفت های بزرگی نموده اند. از کارتون های دوبعدی سنتی رسیده ایم به انیمیشن هایی که با گرافیک کامپیوتری ساخته می شوند و بافت ها و نور و رنگ جهانهایشان را به بهترین و باورپذیرترین نحو ممکن جلو چشمانمان می گذارند. شاید گاهی وقت ها دلمان برای انیمیشن های دو بعدی و نقاشی شده با دست تنگ شود، ولی جهانی جدید مزایایی دارد که نمی توان انکار کرد. یکی از آن مزیت ها خلق کاراکترهای به شدت تو دل برو و بامزه و دوست داشتنی است که با دیدنشان یادمان می رود این ها اصلا وجود خارجی ندارند و ساخته و پرداخته برنامه های کامپیوتری اند.

این دقیقا همان کاری است که پیکسار با خلق بو در کمپانی هیولاها کرد. دخترک دوست داشتنی و بامزه ای که به شهر مانستروپلیس می رفت و ماجراجویی هایی فرای تصور نصیبش می شد. در جهانیی که بچه های انسان ها عنصری خطرناک به شمار می فرایند، بو وارد زندگی جیمز پی. سالیوان و رفیقش مایک وازوفسکی می شود. سالیوان یا سالی یکی از هیولاهای معروف این جهان و کمپانی هیولاهاست که کارشان ترساندن بچه های انسان و در آوردن جیغشان است، که از انرژی آن ها برای تأمین برق جهانیشان استفاده نمایند. مایک و سالی تمام کوشششان را می نمایند که بو را به جهانی خودش برگردانند، ولی با مسائل زیادی رو به رو می شوند چرا که بو یکجا آرام نمی گیرد و مدام شیطنت می نماید. بو شبیه یک بچه واقعی است با تمام ویژگی های بامزه و دلنشین آن ها.

شاید به همین خاطر است که سرانجام بندی فیلم انقدر ناراحت نماینده شده. سالی در نهایت پیروز می شود بو را به خانه اش برگرداند، ولی بو متوجه نیست سالی چرا باید برود. سالی در لحظه ای احساسات برانگیز از بو خداحافظی می نماید و از در کمد اتاقش می گذرد تا به جهانی هیولاها برشود. بو که فکر می نماید این یک بازی است، سریع از روی تختش بلند می شود و دوان دوان با پاهای کوچکش سمت در کمد می رود، ولی وقتی آن را باز می نماید چیزی جز لباس های آویزان انتظارش را نمی کشد. در اینجا دلتان می خواهد بو را بغل کنید.

5. از بین رفتن بینگ بانگ

• نام فیلم: درون و بیرون (Inside Out)
• محصول: 2015

این انیمیشن محشر و تماشایی پیکسار لحظات تأثیرگذار و اشک در آر کم ندارد، ولی شاید گل سر سبدشان صحنه ای باشد که بینگ بانگ، دوست خیالی رایلی، خودش را فدا می نماید تا جوی(شادی) بتواند خودش را نجات دهد و رایلی دوباره خشنود شود. از خودگذشتگی بینگ بانگ در لایه های مختلفی مخاطب را تکان می دهد.

اول اینکه او شخصیت به شدت دوست داشتنی و بامزه ای است که همه فکر و ذکرش معطوف خشنودی رایلی شده و از اولین همراهان او بوده. دوم اینکه لحظه ای را که تصمیم به فداکاری می گیرد به وضوح می بینیم و درک می کنیم، می دانیم قرار است اتفاقی بیفتد و دلمان نمی خواهد بیفتد. در لایه ای دیگر، محو شدن بینگ بانگ به معنی گذشتن رایلی از جهانی معصومانه کودکی و ورودش به بلوغ و بزرگسالی است، سرنوشتی که انگار همواره انتظار بینگ بانگ مهربان و دلنشین را می کشیده و حالا در عملی قهرمانانه به واقعیت می پیوندد. وقتی با چشمانی مشتاق به جوی که برفراز دره فراموشی ایستاده نگاه می نماید و می گوید به خاطر من رایلی رو به ماه ببر دل همه مان می لرزد و نمی توانیم جلو اشک هایمان را بگیریم، همانطور که جوی که ذاتش شادی و خشنودی است (حتی به زور) در طول این سفر دور و دراز به درک عمیق تری از احساسات رسیده، حالا با محو شدن بینگ بانگ بغض می نماید و اشک می ریزد. حتی یادآوری این صحنه هم مخاطبان را متأثر می نماید.

6. مرگ موفاسا

• نام فیلم: شیر شاه (The Lion King)
• محصول: 1994

این فیلم و این صحنه به خصوص قلب خیلی ها را، از کودک تا بزرگسال شکست. کل فصل رم کردن گاوها و خیانت اسکار و کشته شدن موفاسا به قدری تکان دهنده و درگیرنماینده است که حین تماشایش حس می کردیم داریم یک درام جدی و تلخ درباره پادشاهی و عطش قدرت می بینیم.

بعد از اینکه موفاسا می میرد، سیمبا بالای سر بدن بی جان پدرش می آید و وحشت زده و گریان از او می خواهد که بلند شود. صحنه ای تأثیرگذار و تلخ که بعد از یک بار تماشا، برای همواره در ذهنتان حک می شود و با یادآوریش ناراحت می شوید. سیمبا هم می داند پدرش دیگر از بین رفته، و هم دلش نمی خواهد باور کند. انگار فکر می نماید اگر به اندازه کافی کوشش کند، پدرش بلند می شود و همه چیز مثل یک بازی به سرانجامی خوش می رسد. ولی از سویی خوب می داند چه فاجعه ای اتفاق افتاده. برای همین در نهایت تسلیم واقعیت تاریک و گزنده می شود و می خزد در آغوش پدری که دیگر نفس نمی کشد. هیچ تماشاگری در جهان وجود ندارد که با دیدن این صحنه گریه نکند و متأثر نشود. به خصوص که پیش از آن در دقایقی کوتاه رابطه پدر و پسری موفاسا و سیمبا را دیده بودیم و آن صحنه به خصوص که موفاسا به سیمبا درباره روح گذشتگان می گوید که از آسمان ها نظاره گرشان هستند. سرنوشت سیمبا ماجرای عمیق و تکان دهنده ای است، ولی خوشبختانه به سرانجام خوبی می رسد.

7. یادداشت مخفی الی

• نام فیلم: بالا (Up)
• محصول: 2009

فصل مونتاژی اولیه این فیلم یکی از فصل های ماندگار سینماست که خیلی ها را متأثر کرد. تماشاگر بلافاصله با کارل و الی ارتباط برقرار می نماید. دختر و پسری که از بچگی عاشق هم می شوند و با هم به کهنسالی می رسند. با فراز و نشیب های زندگی شان آشنا می شویم و در نهایت وقتی الی بیمار می شود و از جهان می رود و کارل را تنها می گذارد، اندوهگین و ناراحت می مانیم. هنوز تیتراژ آغازین فیلم آغاز نشده و همه تماشاگران گریه شان در می آید.

با اینکه همه همین ده دقیقه اول فیلم را اشک در آر ترین لحظات فیلم می دانند، ولی صحنه ای در دقایق سرانجامی فیلم هست که شاید بشود گفت از آن هم تأثیرگذارتر در آمده. کارل که خاتمه رویای الی را محقق نموده، می نشیند و دفترچه همسر از دست رفته اش را باز می نماید و با ناراحتی به بخشی که نوشته کارهایی که قراره بکنم نگاه می نماید. همین که می خواهد دفترچه را ببندد، متوجه می شود که الی صفحه های خالی دفترچه را با عکس هایی از زندگیش با کارل پر نموده است و در آخرش نوشته که: ممنون بابت این ماجراجویی، حالا برو سراغ ماجراجویی های تازه! کارل گریه اش می گیرد. می فهمد که همسرش چقدر از زندگی با او راضی بوده و احساس کمبودی نمی نموده. هم زمان با کارل، اشک ما هم در می آید.

8. وقتی وال-ئی فراموش می نماید

• نام فیلم: وال-ئی (Wall -E)
• محصول: 2008

وال-ئی یکی از ویژه ترین محصولات پیکسار است. یک افتتاحیه طولانی و شگفت انگیز دارد که در آن زمین خالی از سکنه را می بینیم و با وال-ئی آشنا می شویم. وال-ئی رباتی است که کارش جمع کردن و سامان دهی زباله ها است و زمینی که در فیلم می بینیم چیزی نیست جز کوهی از زباله های روی هم انباشته شده که تا چشم کار می نماید ادامه دارد. وال- ئی اما دلبسته خاطرات از دست رفته آدم ها است و قلبی مهربان دارد. شب ها در کنار سوسکی که تنها همدم و همراهش است، روی نوار وی اچ اسی کهنه و قدیمی فیلم سلام، دالی! (Hello, Dolly) را تماشا می نماید و با چشمان بزرگ و پر از احساسش به صفحه خیره می شود.

این صحنه ها در ابتدا برای معرفی موقعیت و شخصیت اصلی فیلم چیده شده، ولی در سرانجام کاری با آن می نمایند که دل همه تماشاگران را به درد می آورد. وقتی وال-ئی طی اتفاقاتی آسیب می بیند، ایو که رُباتی هوشمندتر است و دل وال-ئی را هم به دست آورده، او را تعمیر می نماید و به شکل اولیه اش برمی گرداند. در ابتدا همه چیز خوب به نظر می رسد. ولی خیلی زود می فهمیم که آن وال-ئی که می شناختیم رفته و همه چیزش ریسِت شده. وال-ئی دیگر به اشیائی که با علاقه و اشتیاق تمام جمع نموده بود وقعی نمی گذارد و حتی آن ها را به عنوان زباله دسته بندی می نماید. وقتی ایو به چشمان وال-ئی خیره می شود، می فهمد که دیگر خبری از او نیست.

خوشبختانه با ترفندی تماشایی و دلنشین، و بوسه/جرقه ای که ایو بر صورت وال-ئی می زند، همه چیز به حالت قبل برمی شود و وال-ئی به یاد می آورد. ولی برای یک لحظه همه فکر می کردیم نجات زمین به قیمت از دست رفتن وال-ئی تمام شده بود، و ما چنان وال-ئی را دوست داریم که به نظرمان حتی نجات کل زمین هم به از دست رفتن او نمی ارزید.

9. فداکاری غول آهنی

• نام فیلم: غول آهنی (The Iron Giant)
• محصول: 1999

با اینکه غول آهنی در طول سال ها تبدیل به یکی از انیمیشن های محبوب و به شدت دوست داشتنی نسل های مختلف شده است، اما وقتی در سال 1999 روانه سینماها شد شکست بدی در گیشه خورد. داستان درباره پسر جوانی به نام هوگارت است که به طور اتفاقی با رُباتی غول پیکر دوست می شود، رُباتی که حالا باید از چشم ارتش آمریکا پنهانش کند. این انیمیشن تماشایی و جذاب با صداپیشگان مشهوری مثل جنیفر آنیستون، وین دیزل، هری کونیک جونیور و کلوریس لیچمن فقید واقعا جلوتر از زمانه خود بود.

کارگردانش، برَد بِرد که بعدها با ساختن شگفت انگیزان و رتتویی برنده دو اسکار هم شد، درباره دلیل شکست فیلم در زمان اکران می گوید: به نظرم یک کم زود اکرانش کردیم… همه حساب و کتاب هایمان سر این بود که فیلم هفته اول اکرانش 8 میلیون دلار بفروشد و از آن به بعد تبلیغ دهان به دهان مردم باعث شود فروش بیشتری کند. ولی هفته اول 5 میلیون فروخت و همه برنامه ریزی هایمان همان اول کار به هم ریخت.

این مسائل مالی به کنار، غول آهنی فیلم واقعا ویژه ای است و قلب و روح دارد. هرکسی این فیلم را دیده باشد می داند که چه تأثیری روی ذهنش گذاشته و چطور سالیان سال با یادآوری آن لبخندی گوشه لبهایش می نشیند.

گواه این مدعا لحظات سرانجامی فیلم است که به طرز عجیبی تأثیرگذار و تکان دهنده ساخته شده. ارتش بعد از اینکه قدرت های شگرف غول آهنی و تسلیحات پیشرفته اش را می بیند، تصمیم می گیرد با شلیک موشکی با کلاهک هسته ای، آن را نابود کند. موشکی که در صورت برخورد نه تنها غول آهنی را از بین می برد، بلکه کل یک شهر و اهالیش را هم می کشد. غول آهنی هم وقتی می فهمد تنها راه نجات شهر و مردم و هوگارت، فدا کردن خودش است، مثل سوپرمن در هوا پرواز می نماید و اوج می گیرد و سمت موشک هسته ای هجوم می برد، تا آن را روی هوا منفجر کند. فداکاری غول آهنی برای نجات دوستش هوگارت از آن صحنه های ماندگاری است که با دیدن و یادآوریش اشکتان جاری می شود.

10. شب به خیر گفتن گرو

• نام فیلم: من نفرت انگیز (Despicable Me)
• محصول: 2010

پیروزیت بزرگ این انیمیشن کمی غیرمنتظره بود و همه را غافلگیر کرد. چه کسی فکرش را می کرد این فیلم با شخصیت اصلی عجیب و غریب و صداپیشگی بامزه و عجیب تر استیو کارل اینچنین گیشه ها را فتح کند و گلدن گلوب بگیرد و پایه گذار یکی از پیروز ترین انیمیشن های دنباله دار سینما شود و مینیون های زرد و بانمک را به بخشی از فرهنگ عامه جهان تبدیل کند؟ ولی همه این ها به کنار، بزرگترین غافلگیری فیلم سرانجام بندی احساسات برانگیزش است.

استیو کارل صدای گرو را در می آورد، یک مغز متفکر جنایتکار که سه دختربچه را به اصطلاح به فرزندی می گیرد تا به یاری آن ها رقیبش را شکست دهد و تبدیل به بهترین آدم بد جهان شود. اما گرو خیلی زود می فهمد که نگهداری از بچه ها به آن سادگی که فکر می کرد نیست. او در ابتدا بی میل است و محبتی به بچه ها نشان نمی دهد. ولی در طول فیلم بچه ها کاری می نمایند تا او کم کم تغییر کند و از یک ضدقهرمان و آدم بد، به یک پدر نمونه تبدیل شود.

همه چیز در صحنه سرانجامی فیلم به نتیجه دلچسب می رسد. گرو برای بچه ها داستانی می خواند که خودش نوشته و مثلا تلویحی می گوید که چقدر زندگیش به خاطر حضور این بچه ها تغییر نموده و بهتر شده. وقتی بچه ها می خواهند بخوابند، گرو نگاهی محبت آمیز به آن ها می اندازد و تک تکشان را می بوسد و شب به خیر می گوید. لحظه ای که دل منفی ترین ضدقهرمان ها را هم نرم می نماید.

11. نوشته روی سوپ گوفی

• نام فیلم: ماجرای گوفی (A Goofy Movie)
• محصول: 1995

این فیلم مثل دیگر آثار محبوب و به شدت پیروز دهه 90 دیزنی به پیروزیت و شهرت جهانی نرسید، ولی در جای خودش انیمیشن دلچسب و دیدنی و جذابی است. رافائل موتامایور منتقد راتن تومیتوز درباره این فیلم می گوید: یکی از جواهرهای کم سر و صدای دیزنی که داستانی تأثیرگذار و سرحال دارد و با عشق ساخته شده که توصیف واقعا کاملی از آن است. داستانی دوست داشتنی درباره بلوغ و رابطه پدر و پسری.

مکس پسر گوفی درگیر مسائلی می شود و گوفی که نگرانش شده، به هر دری می زند تا دوباره با پسرش صمیمی شود و ارتباط بگیرد. راه حلش چیست؟ سفری جاده ای ترتیب می دهد تا مدتی را با هم وقت بگذرانند. گوفی تصمیم می گیرد مکس را به دریاچه دستینی در آیداهو ببرد تا ماهیگیری نمایند، همان دریاچه ای که وقتی بچه بود پدرش او را می برد. همانطور که انتظار می رود، این ایده ای که به نظر گوفی بکر و درجه یک می آمد، در عمل به نتیجه خوبی نمی رسد و مکس اصلا از این سفر خوشش نمی آید و نیمی از آن را بدعنق و اخمو است.

تا اینکه طی اتفاقاتی عجیب و خنده دار، با پاگنده روبرو و مجبور می شوند شب را در ماشین صبح نمایند. این به مکس و گوفی فرصت می دهد که به هم نزدیک تر شوند و گوفی با توضیح خاطراتی از بچگی های مکس، سعی می نماید با او صمیمی تر شود و از سوپ هایی می گوید که به سوپ سلام بابا معروف بود. مکس در زمان بچگی هایش با رشته های سوپ که به شکل حروف الفبا بودند، جملاتی مثل سلام بابا و دوستت دارم روی بشقابش می نوشت. مکس ولی انگار این خاطرات را یادش نیست. ولی قبل از اینکه بخوابند، مکس قوتی اش را به گوفی می دهد و می بینیم با همان رشته ها عبارت سلام بابا درست شده. گوفی با دیدنش بغض می نماید و لحظه ای تأثیرگذار خلق می شود.

12. وقتی نیمو پدرش را بغل می نماید

• نام فیلم: در جستجوی نیمو (Finding Nemo)
• محصول: 2003

لیندا کاردلینی ستاره سریال از نظر من مُرده (Dead to Me) در تاک شوی سث مه یرز گفته بود که حین تماشای در جستجوی نیمو حسابی گریه نموده است: کلی گریه کردم… انقدر سر این فیلم گریه کردم که ملت فکر کردند حالم بد است و یکی بهم گفت اگر مسئله ای پیش آمده از سالن بروم بیرون. اگر این انیمیشن را دیده باشید (که حتما دیده اید) می دانید که کاردلینی احتمالا تنها کسی نیست که موقع تماشای آن کلی اشک ریخته است.

مارلین دلقک ماهی همواره نگرانی است که بعد از مرگ دلخراش همسرش، به خودش قول داده که نگذارد هیچ اتفاق ناخوشایندی برای تنها پسرش نیمو بیفتد. اما نیمو هرچه بزرگتر می شود، اشتیاق بیشتری برای ناشناخته ها و تجربیات زندگی پیدا می نماید و همین کنجکاوی هایش او را به دردسر می اندازد و اسیر یک غواص می شود. مارلین برای پیدا کردن پسر عزیزش اقیانوس را زیر پا می گذارد و درگیر ماجراها و خطرهای زیادی می شود. در طول این سفر دور و دراز، مارلین یاد می گیرد که جهان همین طور که جای خطرناکی است، زیبایی های بی شماری هم دارد.

مارلین در نهایت نیمو را پیدا می نماید و با هم به خانه شان در کنار مرجان ها برمی گردند. حالا وقتی به صحنه سرانجامی فیلم می رسیم، همه چیز تغییر نموده است. مارلین یاد گرفته است که به پسرش اجازه دهد ریسک کند و سراغ تجربیات جدید برود، هرچقدر هم این برایش ترسناک و نگران نماینده باشد. وقتی نیمو برمی شود تا پدرش را بغل کند، به او می گوید که چقدر دوستش دارد و تماشاگران که سفری پر فراز و نشیب را با این پدر و پسر تجربه نموده اند، با شنیدن این جمله حسابی متأثر می شوند و نمی توانند جلو اشک هایشان را بگیرند.

13. سرانجام بندی عصر یخ بندان

• نام فیلم: عصر یخ بندان (Ice Age)
• محصول: 2002

این فیلم را همه دوست داریم. با اینکه کیفیت و محبوبیتش به اندازه آثار پیکسار نیست، ولی در سال 2003 نامزد اسکار بهترین انیمیشن هم شد که به فیلم شهر اشباح (Spirited Away) میازاکی باخت. با صداپیشگانی چون ری رومانو، جان لگیزامو و دنیس لیری سخت نیست که بفهمیم چطور از این انیمیشن کمدی چهار دنباله دیگر هم ساخته شد.

در فیلم ماموتی به نام مانی، تنبلی به نام سید و ببر دندان خنجری به نام دیه گو با هم همراه می شوند تا بچه یک انسان را به خانواده اش برگردانند. این جمع نامتعارف در راستاشان با موانع زیادی روبرو می شوند ولی در نهایت از پس همه بر می آیند و این بچه انسان را به پدرش بازمی گردانند.

وقتی مانی که خانواده خودش به دست انسان ها کشته شده، لحظه تأثیرگذاری را با بچه در اشتراک می گذارد و با او خداحافظی می نماید، همه احساساتی می شوند و نمی توانند جلو اشک هایشان را بگیرند.

14. خاطرات جسی

• نام فیلم: داستان اسباب بازی 2
• محصول: 1999

قسمت دوم داستان اسبا ب بازی شخصیتی را به مجموعه معرفی کرد که حالا پای ثابت این جهان شده. دختر گاوچرانی به اسم جسی که سودای جاودانگی در موزه ها را داشت و به خاطر زخمی که در گذشته خورده بود، دلش نمی خواست دوباره وابسته بچه ای شود. صاحب قبلیش دختری بود که روزی او را فراموش و بعد در گوشه ای رهایش کرد.

وقتی جسی سرگذشت تلخش را برای وودی تعریف می نماید، در فلاش بک هایی بدون دیالوگ ماجرای او را می بینیم که با آهنگی غم انگیز همراه شده، آهنگی به نام وقتی کسی دوستم داشت ساخته رندی نیومن که خواننده اش سارا مک لاکلان است. این آهنگ و تصاویری که از خوشی های از دست رفته و در نهایت فراموش شدگی و تنهایی و انزوای جسی می بینیم، همه را احساساتی می نماید. به جسی حق می دهیم چرا دیگر نمی خواهد به اسباب بازی های اتاق یک بچه دیگر اضافه شود و چرا می ترسد دوباره زخم بخورد. لحظه ای که جسی سال ها بعد از خاک خوردن و فراموش شدن زیر تخت، به خیال اینکه قرار است دوباره محبوب دل صاحبش شود خشنود در کنارش می نشیند واقعا تلخ و ناراحت نماینده است. خشنودی جسی دیری نمی پاید و می فهمد که صاحبش او را برای همواره رها نموده. و دیدن این اسباب بازی بی پناه و ناراحت و دل شکسته، اشک همه را در می آورد.

منبع: Looper